Analizując potencjał zatrudnienia młodych ludzi na przyszłym rynku pracy, warto rozpocząć od przeglądu faktów i liczb dotyczących tego tematu, a także przypomnienia kamieni milowych kształtujących odpowiedni krajobraz polityczny i legislacyjny. Przyjmując ten krok za pewnik, warto podkreślić, że nieprzypadkowo główne ustalenia wynikające z ostatnich opracowań na temat umiejętności rynku pracy (patrz np. Ostatni raport Future of Jobs lub Panorama Skills) są zgodne z obecnymi zarysowanymi standardami w dziedzinie edukacji i zatrudnienia poprzez szereg reform będących centralnym punktem programu polityki UE na okres po 2020 r. (Cele młodzieży do 2027 r. lub DigComp 2.1., aby wymienić tylko kilka). Wszystko to ujawnia skalę rozwoju technologicznego w połączeniu z trendami społeczno-ekonomicznymi i demograficznymi oraz jego wpływ na przemysł, funkcje zawodowe, poziomy zatrudnienia i nowe potrzeby w zakresie umiejętności. Innymi słowy: pilna potrzeba zmiany paradygmatu z silosu na podejście systemowe jest również gorąca w dyskursie na temat umiejętności i miejsc pracy.
W coraz bardziej połączonym i współzależnym świecie (nowa era, w której żyjemy, nazywana jest również „czwartą rewolucją przemysłową”), różnorodni aktorzy – mianowicie decydenci, instytucje, nauczyciele i specjaliści od kariery, pracodawcy, ale także rodziny, osoby prywatne oraz społeczeństwo obywatelskie jako całość – muszą mieć świadomość, że zmiany w systemie edukacji często następują wolniej niż zmiany na rynku pracy oraz że system edukacji musi lepiej komunikować się z rynkiem pracy, aby uniknąć tworzenia braków w umiejętnościach, które przyczyniają się do wzrostu stopy bezrobocia. Z drugiej strony warunkiem przemyślenia świata pracy jest świadomość złożoności i szybkości postępu technologicznego i cyfrowego.
Jak poradzić sobie ze żmudnym przedsięwzięciem polegającym na dostarczaniu odpowiednich informacji na temat przyszłości umiejętności i miejsc pracy (młodym) ludziom – mając zatem niewielką uwagę? Jak być skutecznym i złapać zainteresowanie ludzi w czasie krótszym niż 8 sekund, angażując ich w kierunku dłuższej ścieżki uczenia się?
Osoby zawodowo zajmujące się karierą muszą stale weryfikować swoją wiedzę i narzędzia, z których korzystają, aby udzielać wskazówek odpowiednich dla realiów współczesnego rynku pracy. Zakres materiałów pomocniczych i zasobów może pozostać niezmieniony, ale należy je poddać digitalizacji i stale weryfikować, aby mieć pewność, że będą miały wpływ na młodsze pokolenia.
W tym sensie cechy światów wirtualnych sprawiają, że są one skutecznym narzędziem edukacyjnym, ponieważ umożliwiają zaangażowanie uczniów w bardziej kompleksowe działania edukacyjne. W szczególności wirtualne światy mogą zapewnić uczniom pełne zrozumienie sytuacji za pomocą wciągających wrażeń 3D, które pozwalają uczniowi swobodnie wędrować przez środowisko uczenia się. Dzięki temu mogą odkrywać wirtualny świat, znajdować cel, działać, popełniać błędy, współpracować i komunikować się z innymi uczniami, co tłumaczy rosnące zainteresowanie nauką i nauczaniem w wirtualnych światach 3D z dużej liczby szkół i uniwersytetów. W literaturze dotyczącej światów wirtualnych wnioski są takie, że światy te mogą zwiększać wewnętrzną motywację, stymulować doskonałość wyników uczenia się oraz promować przemysł / zastosowania badawcze. Oprócz edukacji w ogóle światy wirtualne mogą mieć istotny wpływ na poprawę umiejętności zarządzania karierą, wyposażając jednostkę w kompetencje przekrojowe (kluczowe) w celu lepszego zarządzania i rozwijania swojego potencjału w edukacji, pracy i życiu w złożonych sytuacjach.
Taki jest stosunek do uruchomienia w 2018 r. przyszłościowej inicjatywy mającej na celu przekształcenie poradnictwa zawodowego nowej generacji poprzez innowacyjne podejście oparte na grach, aby przygotować je na przyszłe zadania: praktycznie , gracze uczestniczą ze swoimi awatarami w grze, która teleportuje ich w 2050 r., aby odkryć, jak zmieni się świat pracy. Misje i wyzwania w grze pomagają uczestnikom dowiedzieć się o zawodach przyszłości i rozwinąć w tym samym czasie wiele umiejętności zawodowych. To, i wiele więcej to właśnie platforma Future Time Traveller (www.future-time-traveller.eu), ambitny 3-letni projekt współfinansowany w ramach programu Erasmus Plus Unii Europejskiej i prowadzony przez entuzjastyczne konsorcjum złożone z 7 organizacje działające w dziedzinie uczenia się przez całe życie i poradnictwa zawodowego w Europie.
Ugruntowane w znaczeniu podejścia wielopodmiotowego i poparte potrzebą zbiorowej odpowiedzialności za szeroki i długotrwały wpływ, akcja ma przede wszystkim na celu promowanie wśród młodych ludzi nastawienia na przyszłość poprzez innowacyjną grę eksploracji kariery w 3D świat wirtualny, składający się z szeregu scenariuszy eksplorujących przyszłe trendy na rynku pracy, a mianowicie pojawiające się miejsca pracy i umiejętności, i które mogą przyspieszyć rozwój poczucia własności i optymizmu wokół własnej przyszłości..
Do 31 grudnia 2019 r. aktywne uczestnictwo i wzmocnienie pozycji młodych ludzi w wieku 13–19 lat będzie również wspierane poprzez konkurs Kapsuła Czasu „Praca przyszłości”. W ramach konkursu będziemy zachać młodych ludzi do odkrywania ich pomysłów na temat rodzaju pracy, wyzwań i umiejętności, które mogą pojawić się na przyszłym rynku pracy. Uczestnicy mogą opisać swoje pomysły w krótkim tekście, 1-minutowym wideo lub krótkiej prezentacji ppt, a zwycięzcy otrzymają niesamowite gadżety techniczne, np. ładowarki słoneczne, kamery akcji i głośniki Bluetooth.
Odnosząc się do tego samego terminu, konsorcjum zaprojektowało również – w formie europejskiego konkursu – wielką szansę dla ekspertów doradztwa zawodowego na uruchomienie i promowanie innowacyjnych narzędzi, interaktywnych gier, scenariuszy, metod, platform i innych cyfrowych i nie cyfrowych gier – wspierających poradnictwo zawodowe dla klientów natywnych cyfrowo. Ponadto, w celu zwiększenia zdolności doradców zawodowych w zakresie świadczenia zorientowanych na przyszłość usług kariery (badanie projektu wskazuje, że ponad 1/3 ankietowanych specjalistów twierdzi, że ich zdolność do stosowania narzędzi cyfrowych jest „sprawiedliwa” – 28% – lub „wymaga poprawy” – 10%), konsorcjum opracowuje praktyczne wytyczne, warsztaty i e-book najlepszych praktyk..
Na koniec potrzebne jest rozsądne, przyszłościowe podejście z poziomu polityki. Wyżej wymienione badanie, opracowane w formie przyszłościowego programu poradnictwa zawodowego, ma na celu zapewnienie decydentom gotowego do użycia narzędzia gromadzącego w jednym miejscu doświadczenia i opinie różnych zainteresowanych stron, a także szczegółowy opis użytej metodologi. Zaangażowanie polityczne w ten proces może osiągnąć różny poziom, aby pozytywnie wpłynąć na misję projektu: danie głosu i wielopoziomowe promowanie konkretnych inicjatyw (od sfery lokalnej do krajowej i europejskiej); dostosowanie programu i opracowanie bardziej elastycznych systemów kształcenia i szkolenia w perspektywie uczenia się przez całe życie; i oczywiście stymulowanie inwestycji, które powinny być bardziej spójne z nowymi pojawiającymi się realiami.
Więcej informacji: opportunities@ciape.it
